Uroczyste Otwarcie Skwerku Studenckiego

Przedsięwzięcie zostało zrealizowane przez siedmioro studentów budownictwa Politechniki Warszawskiej Filii w Płocku, będących wtedy na drugim roku: Aleksandra Brzóska, Marcin Serwach oraz na trzecim roku: Damian Pancyk, Arkadiusz Rzepliński, Wiktor Sporczyk, Mateusz Stawicki i Hubert Szulc. Poza funkcją użytkową Skwerku, spełnił on ważną rolę w zrealizowaniu praktyki zawodowej, przez jego wykonawców. Miejsce, gdzie powstał, stało się pierwszym placem budowy, zarządzanym przez przyszłych inżynierów. Konstrukcja została tak pomyślana, żeby stworzyć możliwość nauki wykonywania deskowania, zbrojenia, układania kostki brukowej oraz organizacji wykopu, dostaw materiałów budowlanych, montażu elementów stalowych. Ponadto, studenci zadbali o estetykę przestrzeni wokół całego obiektu, na przykład przez zagospodarowanie zieleni. Zanim jednak nadszedł etap wykonawstwa, tak, jak w przypadku wszystkich większych robót budowlanych, należało podjąć kwestie formalne. Ze względu na rodzaj działki, rozpoczęcie prac należało zgłosić odpowiedniej jednostce. W tym miejscu, studenci mieli okazję do samodzielnego przygotowania i dostarczenia dokumentów Urzędowi Miasta, a także do współpracy z profesjonalnym biurem architektonicznym. Środki na budowę Skweru pozyskano, z pomocą władz, z funduszu inwestycyjnego Uczelni oraz, samodzielnie przez studentów, od sponsorów z firm zewnętrznych. Członkowie Koła zapoznali się z formułą i procedurą przygotowania umów i dopełniania wewnętrznych formalności w Politechnice Warszawskiej. Cała inicjatywa rozwinęła nie tylko umiejętności twarde zespołu, ale również szereg kompetencji miękkich, jak zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie projektem, a nawet wystąpienia publiczne. Wydarzenie oraz Partnerzy projektu zostali uwiecznieni na tablicy pamiątkowej, odsłoniętej przez Prorektora ds. Filii PW w Płocku, prof. Janusza Zielińskiego oraz przedstawiciela studentów, Arkadiusza Rzeplińskiego.

Słowa od twórców projektu, które wygłosili podczas otwarcia:

"Przygotowaliśmy dla całej braci studenckiej płockiej Filii Politechniki prezent. I jest to prezent dla wielu pokoleń. Mamy przyjemność oddać dzisiaj wykonany przez nas Skwerek studencki do dyspozycji naszych kolegów na kolejne lata. Niech wypoczywają tutaj po trudach zdobywania wiedzy w murach naszej Alma Mater. Wyjątkowości całemu wydarzeniu dodaje fakt, że w tym roku obchodzimy 50-lecie działalności Filii Politechniki Warszawskiej w Płocku. Przez te pół wieku to my, studenci otrzymywaliśmy od Uczeni wykształcenie, wsparcie i spędzaliśmy tu najlepsze lata naszego życia.  A w końcu nadszedł moment, w którym pragniemy odwrócić nieco porządek wydarzeń i podarować coś od siebie. Poprzednią inaugurację roku akademickiego pan prof. Janusz Zieliński rozpoczął cytatem Alberta Einsteina: „Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić, aż znajduje się taki jeden, który nie wie, że się nie da, i on to robi”. I właśnie te słowa pchnęły nas do działania oraz podsumowują działalność Koła Naukowego Budownictwa Konstruktor w zakończonym właśnie projekcie. To my byliśmy „tym jednym, który nie wiedział”, a Skwerek studencki tym, czego pozornie nie da się zrobić. Rzeczywiście, przed studentami stawało wiele wyzwań o wysokim stopniu skomplikowania. Uruchamialiśmy całe pokłady naszej kreatywności, cierpliwości, a czasami nawet uporu. Przesuwaliśmy swoje granice, pokonując strach przed nieznanym, stawiając czoła niewiedzy i oszukując zmęczenie. Na szczęście, w najistotniejszych kwestiach organizacyjnych zawsze mogliśmy liczyć na wsparcie. Bardzo cenna była dla nas współpraca z władzami Uczelni. Naszym dobrym duchem i niewyczerpaną skarbnicą pomysłów był prodziekan ds. studenckich, pan dr inż. Cezary Wiśniewski. 

A teraz czas przedstawić wykonawców tego przedsięwzięcia. Siedem osób z Koła Naukowego Budownictwa Konstruktor poświęciło blisko rok swojej wytężonej pracy w powstanie tego oto obiektu. Przez cały ten czas wokół przedsięwzięcia przewijało się wiele osób, z których chciałoby się wyróżnić każdego z osobna. Jednak są tacy, którzy podjęli największy trud prac wykonawczych i są to: niestrudzony Marcin Serwach, zaradny Damian Pancyk, oraz niezawodni: Arkadiusz Rzepliński, Mateusz Stawicki, Hubert Szulc i Wiktor Sporczyk. Nie umniejszając skromnej osoby, wielkie brawa dla Oli Brzóski za ogromne zaangażowanie. Pragniemy również w tym miejscu złożyć serdeczne podziękowania osobom, bez których nie byłoby możliwe stworzenie tej przestrzeni:

Władzom za umożliwienie wykonania tej inwestycji:

• Prorektorowi ds. spraw studenckich ubiegłej kadencji – panu prof. Władysławowi Wieczorkowi,
• Prorektorowi ds. Filii w Płocku – Panu prof. Januszowi Zielińskiemu,
• Prodziekanowi ds. studenckich Cezaremu Wiśniewskiemu, za ogromny wkład w pozyskanie środków oraz wspieranie nas na etapie wykonywania obiektu,
• Zastępcy Kanclerza PW- panu dr inż. Grzegorzowi Michalakowi wraz z całym jego biurem – za pomoc w sprawach urzędowych oraz technicznych,

Pracownikom PW, a w szczególności:

• Opiekun koła – mgr inż. Małgorzacie Wydrze – za ogrom włożonej pracy, bezcenną motywację w najtrudniejszych momentach, przekazaną nam wiedzę i doświadczenie oraz najcenniejsze, co można dać innym – czas,
• Kierownikowi projektu – doc. dr inż. Krzysztofowi Pietrzakowi oraz doc. dr inż. Markowi Kapeli,
• Pomysłodawcy projektu  - mgr inż. Arkadiuszowi Ryciakowi,
• Dziękujemy za cenne rady i wsparcie techniczne panu dr inż. Wojciechowi Kubissie, dr inż. Arturowi Koperowi, mgr inż. Piotrowi Dolnemu, mgr inż. Grzegorzowi Sadowskiemu, inż. Ryszardowi Grzelakowi, inż. Michałowi Papieżyńskiemu, mgr inż. Wojciechowi Świeradowi, dr inż. Galynie Kotsay, dr inż. Krzysztofowi Kamińskiemu,
• Kwesturze, na czele z z-cą Kwestora PW, panią mgr Krystyną Adamczak,
• Działowi gospodarczo-technicznemu, na czele z p. mgr Danutą Superą: p. Urszuli Karczmarczyk, Katarzynie Lig, Izabeli Pietrzak,
• Kierowcom, działowi technik informacyjnych, paniom portierkom i administracji,
• P. Monice Rutkowskiej-Ryciak za promocję projektu oraz za całe wsparcie,

Partnerom projektu:

• Mazowieckiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa, na czele z przewodniczącym Mieczysławem Grodzkim, a także p. Hannie Marszałek za szczególny wkład,
• Pracowni projektowej pana Włodzimierza Kocika,
• Centrum Ogrodniczemu Rolmarket,
• firmie MiK Beton sp. z o.o.,
• firmie TSH Lewandowski,
• firmie Produkcyjno Usługowo-Handlowej Poniatowski,
• firmie Kopstal,
• panu Mironowi Brosiowi,
• firmie Dobra Posadzka Adam Nowakowski,
• Agencji Reklamowej Waldemar Sochocki,
• firmie West-Rent Renata Lipowska.

Zaprzyjaźnionym kołom oraz pracownikom zaangażowanym w nasz projekt: panu dr inż. Mariuszowi Sarniakowi, p. dr inż. Bożenie Piątkowskiej, p. dr Inż. Pawłowi Grabowskiemu.

Samorządowi Studentów, a szczególnie Przemysławowi Jarosińskiemu, Krzysztofowi Obst, Maciejowi Wiśniewskiemu oraz Joannie Obst.

Zaangażowanym studentom i absolwentom:  Michałowi Olszewskiemu, Robertowi Rajkowskiemu, Dorocie Kurkowskiej, Dominikowi Iwańskiemu, Łukaszowi Pancykowi.

Podziękowania kieruję też w stronę moich rodziców, którzy nie tylko wspierali mnie w realizacji tego przedsięwzięcia, ale też kilkukrotnie pomagali w transporcie materiałów i logistyce.

To nasza wspólna praca sprawiła, że dzisiaj się tu gromadzimy. Ta mobilizacja pokazuje, że jesteśmy w stanie osiągnąć znacznie więcej, niż potrafimy sobie wyobrazić. Uznam projekt za sukces, jeśli chociaż jedna osoba dzięki niemu uwierzy, że stać ją na więcej, niż podążanie za schematami. Na koniec chciałabym podzielić się z Państwem słowami Steve’a Jobs’a, współzałożyciela firmy Apple, jednego z najbogatszych ludzi na świecie. Powiedział on w którymś wywiadzie: „Wszystko wokół ciebie stworzone zostało przez ludzi, którzy wcale nie byli mądrzejsi od ciebie. I ty też możesz dużo zmienić, możesz zbudować coś swojego, z czego będą korzystali inni ludzie. Możesz to życie cały czas modelować, wpływać na jego jakość. Największym zadaniem człowieka jest otrząśnięcie się z przekonania, że życie jest takie, jakie jest, i że nic nie da się zrobić. Otóż da się zrobić, i to dużo! Możesz zostawić swój znak po sobie na tej ziemi”.